لحظه‏ی دیدار

1- هیچ فکر کردید که چرا ما از دیدن بناهای قدیمی و اون نقوش اسلیمی و مناره و گنبد و هشتی و تاق و .... لذت می بریم و یه نموره احساس آرامش می کنیم.

2-این احساس از ممکن است دو دلیل داشته باشد.یا اینکه شما یه چیز تازه دیدید و به خاطر متفاوت بودنش و جدید بودنش بهش علاقمند شدید یا اینکه به خاطر گذشته و فرهنگ ومحتوایی که پشتش داره به آرامش رسیدید و مجذوبش شدید.

3- اگر احتمال دوم باشد ینی به خاطر محتوا و حقیقتی که در بنای سنتی ست چشم شما از اون لذت می بره و احساس آرامش می کنه که این جای خوشحالی ست و به نظر عاقلانه میاد ما بناهای سنتی را تجدید کنیم با لحاظ امکانات و موقعیت روز و اجتماع. منظورم استفاده از فکر و اندیشه مبنایی معماری این بناهاست.

4- اما اگر احتمال دوم درست باشد ینی به خاطر تازه بودن و متفاوت بودنه که جذابیت داره ، این اصلا درست نخواهد بود که این جور ساختمان ها دوباره تجدید بشن. چون تازگی و تفاوت به زودی در عرصه شیوع صفت خودشو از دست می ده.

5- اما حرف من اینه که بیایم فکر کنیم که آیا بازگشت به حقیقت و محتوای بناهاو معماری قدیم به صلاحه و آرامش رو به ارمغان میاره یا اسباب زحمت بیشتر می شه . بیایم در این مورد فکر کنیم کاری که در وارد کردن معماری مدرن در زندگیمون نکردیم.