جاتون خالی اینجا
بچه ها الان مشهدم و برا هموتون دعا می کنم .می خوام از این فرصت استفاده کنم و براتون از اینجا بگم.
به طرف گنبد امام رضا خم می شوم و سلامی می دهم به طرف کتابخانه ی آستان قدس می چرخم و وارد میشوم. هنوز چند قدمی داخل نشده ام که نگهبان می گوید کارتتون. کارت را به زحمت از توی جیبم پیراهن زیر پلیور بیرون می کشم و مقابل صورت نگهبان می گیرم. نگهبان سر تکان می دهد. من راه می افتم. چند پله را بالا می روم و بعد وارد محوطه ای باز می شوم . هوا سرد است و آسمان گرفته. انگار هوای بارش به سرش زده باشد. . یقه را تا زیر گوش بالا می کشم و دست ها را داخل جیب شلوار می کنم و کتف ها را بالا می دهم. چند قدم بعد وارد محوطه اصلی کتابخانه آستان قدس می شوم. در سمت راست در ورودی سه کامپیوتر روشن است. چند نفری سرشان را به طرف صفحه کلید ها خم کرده اند و به زور دنبال حروفی می گردند.
در سمت چپ اتاقکی چوبی قرار دارد با پنجره های مشبک. روی یکی ا ز پنجره ها کاغذی چسبیده بود و رویش با فونتی درشت نوشته شده بود صندوق
رو بروی در ورودی با فاصله ده متر ویترینی به هیئات میز وجود دارد و یه کتاب خطی و چند عکس زیر شیشه آن به چشم می خورد.
به طرف تابلویی می روم که نوشته است تسجیل الاعضاء تابلو با زنجیر بلندی از سقف آویزان است زیر تابلو مردی نشسته . نگاهی به ورقه ای که کنارش است می کند و نگاهی به صفحه مانیتور و بعد انگشت هایش را تند تند روی صفحه کلید بالا پایین می کند . سرم را کمی جلو می برم تا صدایم را خوبتر بشنود -خسته نباشید اومدم کارتمو تمدید کنم.- مرد ماسکی به صورتش زده بود بدون اینکه سرش را به طرف من برگرداند می گوید فردا تمدید کارت فردا. بر می گردم به طرف تابلوهای مسی نگاه می کنم رویشان حک شده
- تالار مطالعه آقایان طبقه همکف
-تالار مطالعه خانوم ها طبقه پایین
-تالار قفسه باز خانوم ها .....
کسی با- آقا یه کم اون ورتر- من را به خود می آورد . به خودم نگاه می کنم که وسط محوطه ای خالی ایستاده ام . مردی با لباس آبی یه دست، با زمین شوی، زمین را تی می کشد و جلو می رود. به ابتدای سالن نگاه می کنم که خطی پهن و مرطوب از کنار پای من رد می شود و به انتهای سالن می رود . خط دقیقا مرد آبی پوش را دنبال می کند.
ورقه ای روی دیوار نظرم را جلب می کند........... منتظر مطلب بعدی باشید.